ZONDAGSRUST

Zondag 16 februari 2014
Na de kerkdienst ’s middags rust : gewoon thuis voor de ingang van het gastenverblijf.
Voor de één zondagsrust – voor de ander een beetje kijken /zoeken / plannen om te bedenken dat het aardig wat tijd zal sparen om vandaag alvast een bekisting voor de deksels van de putten te maken. Morgen betonijzer op maat slijpen en dan beton storten ; per dag kunnen we dan 2 deksels maken om de nieuwe putten af te dekken.
Door zachtjes te zagen en te boren probeer ik voor geen overlast te zorgen bij passerende voorbijgangers ; we zitten in het gastenverblijf aardig hoog, dat betekent dat je aardig uitzicht over het terrein hebt, dus je ziet al gauw iemand aan komen lopen. Aan de andere kant ben je het eerst aan de beurt wanneer het water op is. De laagbouw – de huisjes waar de kinderen zitten – hebben nog wel water, terwijl wij op 2 meter boven de grond zijn aangewezen op onze gehamsterde voorraad.
De schaapskudde komt voorbij slenteren ; op zondag heeft de echte schaapherder geen dienst, dus vandaag loopt Berijoe – het sponsorkind van Hein en Wieneke – achter de kudde aan. Gewapend met een stok houdt hij de koppel bij elkaar: om half zes mogen ze pas naar binnen in hun eigen stal.
Bas is bezig om de nieuwe houten stapelbedden in elkaar te zetten ; het zijn totaal 60 bedden ( niet 160 zoals ik eerder schreef ! ) – dus 30 stapelbedden kunnen geplaatst worden verdeeld over 5 huisjes.
Lenneke en Plonie gaan verder met hun verfactiviteiten aan het kantoor.
Wij gaan verder met het slopen van een kapotte toilet en vervolgens het maken van 2 toiletten en 2 douches in dezelfde ruimte van 4 mtr. lang : een verdubbeling van wat men eerst had aan sanitaire voorzieningen in dit huisje. Bij de anderen huisjes moet het sanitair op dezelfde manier verdubbeld worden, maar daar komen wij niet meer aan toe om dat te maken. Deze week is alweer de laatste week om de werkzaamheden af te gaan ronden ; zoals het nu gaat vliegen de dagen om !
Even op de reactie van Ruud : de halve hamburger met frites is een hele geworden afgelopen zaterdag in Shire. Deze keer aan de pizzabakker uitdrukkelijk gevraagd om geen salade toe te voegen aan de hamburger. De sla wast men in eigen water, dat behoorlijk vervuild en niet gefilterd is. Voor ons westerlingen is dat een slechte combinatie, omdat onze magen daar niet op gebouwd zijn.
Begin de balletjes gehakt van onze buurman al wel te missen onderhand ; alles wat je hier aan rundvlees eet, is versnipperd in de verschillende sauzen. Zelf ben ik thuis eigenlijk wel een vleeseter, maar ik begin me voorzichtig af te vragen of we door de reclame en commercie niet heel erg gedwongen worden om maar veel te eten ; een zogenaamd opgelegd eetpatroon die verslavend werkt, waardoor je steeds meer gaat gebruiken.
Ik vrees dat ik weer snel weer zal worden opgenomen in de grote hoeveelheden die de supermarkt biedt – dus toch een verslaving waar je moeilijk meer van af komt !
Ik heb me voorgenomen om - als we weer thuis zijn - geen supermarkten meer te gaan bezoeken samen met mijn echtgenote.